กลไกของโพแทสเซียมโมโนเพอร์ซัลเฟตในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ

ไฮโดรเจนซัลไฟด์ออกซิไดซ์, ไนไตรท์, สารประกอบเหล็กไดวาเลนต์, สารประกอบแมงกานีสไดวาเลนต์และสารอันตรายอื่น ๆ ที่ช่วยลดการเปลี่ยนแปลงการดับกลิ่นด้านล่าง

การย่อยสลายโพลีคลอรีนไบฟีนิล, โพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอน, ยาฆ่าแมลง, สารกำจัดวัชพืช, สีย้อม (เช่น มาลาไคต์กรีน ฯลฯ) สารพิษจากสาหร่ายและมลพิษอื่น ๆ ที่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมและยากต่อการย่อยสลายโดยวิธีทางชีวภาพ น้ำสมัยใหม่มักประกอบด้วยสารมลพิษอินทรีย์ที่ทนไฟที่เป็นพิษจำนวนมาก เช่น โพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอน, โพลีคลอรีนไบฟีนิล (PCBS) เช่น ยากำจัดวัชพืช ยาฆ่าแมลง และสีย้อม เนื่องจากมีโครงสร้างทางเคมีที่เสถียร มีความเป็นพิษทางชีวภาพที่รุนแรง ย่อยสลายทางชีวภาพได้ยาก ใช้เวลานาน มีอยู่ในธรรมชาติสำหรับคน สัตว์ และสิ่งมีชีวิตในน้ำที่อาจเป็นพิษ อนุมูลอิสระออกซิไดซ์อย่างแรงที่ผลิตในระบบปฏิกิริยาของเกลือสารประกอบโพแทสเซียมไบซัลเฟตถูกนำมาใช้ในการย่อยสลายสารมลพิษอินทรีย์ในน้ำให้เป็นสารโมเลกุลขนาดเล็ก และแม้กระทั่งการทำให้เป็นแร่เป็น CO2, H2O และไอออนอนินทรีย์ที่เกี่ยวข้อง เพื่อกำจัดมลพิษได้อย่างสมบูรณ์ การย่อยสลายคลอโรฟีนอลในน้ำ: ตัวอย่างเช่น การย่อยสลายเพนตะคลอโรฟีนอล ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่า 50 มก./ลิตร 2, 4-ไดคลอโรฟีนอลสามารถย่อยสลายได้อย่างสมบูรณ์ภายใน 1 ชั่วโมง;

การเสื่อมสภาพของมลพิษทุติยภูมิที่เกิดจากการเตรียมคลอรีน การเตรียมโบรมีนและไอโอดีน คลอรีนไดออกไซด์ สารฆ่าเชื้ออัลดีไฮด์ "สามสาเหตุ" โพแทสเซียมโมโนเพอร์ซัลเฟตสามารถลดสถานะออกซิเดชันของคลอไรด์ไอออนที่ลดลงอย่างรวดเร็วลงในองค์ประกอบของคลอรีน คลอรีนละลายในน้ำเพื่อสร้างกรดไฮโดรคลอริกและกรดไฮโปคลอรัส และโพแทสเซียมโมโนเพอร์ซัลเฟตเสริมฤทธิ์ฆ่าเชื้อ แต่ยังเพื่อหลีกเลี่ยงคลอรีนและอินทรียวัตถุรวมกันเพื่อผลิตคลอรามีนที่เป็นพิษสามตัวเพราะ โพแทสเซียมโมโนเพอร์ซัลเฟตสามารถสลายสารดังกล่าวได้อย่างรวดเร็ว

การเกิดภาวะเชิงซ้อนและการเกิดออกซิเดชันของไอออนของโลหะหนักเพื่อสร้างสภาวะวาเลนซ์ที่ไม่เป็นพิษที่เสถียร

เพิ่มศักยภาพรีดอกซ์ของน้ำ

ชั้นผิวที่ถูกออกซิไดซ์จะเกิดขึ้นที่ด้านล่างของบ่อเพื่อป้องกันไม่ให้สารพิษที่เกิดจากการหมักแบบไม่ใช้ออกซิเจนของอินทรียวัตถุในโคลนด้านล่างแยกออกสู่แหล่งน้ำ